Filmler Hayatlar

  İnsan yerleşik düzene geçtiği zamandan bu yana hayatın yeniden üretilmesi yani reproduksiyona ayrı bir anlam verdi Hitlerden günümüze insanı bir hammadde olarak gören faşizm için her doğan çocuk kişilikten arınmış toplumsal bir varlıktır. O yüzden doğum ve ölüm faşizm için sıradan bir sürü faaliyetidir. En az 3 -5 çocuk diyerek sürüye birey katmanın peşindedir her çağın faşizmi. O yüzden “ırk” “cinsiyet” “toplumsal rol” “kadın-erkek ilişkisi” kavramları   gündelik hayattaki faşizme karşı   bir duruşu da içermektedir. Bir batı toplumu hikayesi değil bir insan olma hikayesini anlamalıyız. İş bölümünde annenin geriye; eve çekilirken fiziksel gücüyle babanın öne çıkması çocukla anne arasındaki ilişkiyi tüm canlılardan daha da derin hale soktu. Pek çok canlı için anneyle olan ilişki dönemi haftalar yada aylarla ifade edilirken insan için bu neredeyse ömrün sonuna kadar hatta bazen ondan sonrasına uzanan bir sürece dönüştü. Peki anne çocuk ilişkisi doğumdan önceye hatta çok daha ön

 (Ne diyordu Vizontele'de Yılmaz Erdoğan : Valla benim aklıma gelmişti. Bugün Guardian'da okuduğum makale için tam da bunu düşünüyorum. Yıllardır Sispyhos misali vize kuyruklarında , hayatında bir kez bile vize sırasına girmemiş Türk ve Avrupalı memurların yaptığı düzenlemelerin altından kalkmaya çalıştım. İpsala'ya kadar gidip Feres'de suvlakiyle uzo içememek bana dünyanın en saçma şeyi olarak göründü. 129. kez vize alıp aynı şeyleri tekrar Avrupa'nın egemen devletlerine izah etmek zorunda kalma saçmalığına dair ülke sınırlarında kimsenin beni ne anladığını ne de anlattığını düşündüm. Türkiye'nin Avrupa'ya doğal yolculuğu sadece tektonik hareketlere değil 1071'den beri devam eden bir insani ilişkiye dayanır. Bu doğal bağın 12 Eylül'ün az gelişmiş askerleri insanlar kaçamasın diye Avrupa'ya altın tepside sundukları ve günümüz yönetiminin manasız pazarlıklarla sırtını döndüğü vize serbestisi ile koparılmasını aklıma almıyor. Ve tam bu anda beni h

  “Sonlu bir hayatta anlam aramak , hele ki sonun zamanlaması bu denli belirsizken akıl dışı geliyor.”  Varoluşçu felsefeyi Paulo Coelho anlatsa herhalde kısa özeti bu şekilde yapardı. Şükür ki insanların ancak  sınırlı bir azınlığı Varoluşçuluğun adını duymuştur ve duyanların yada duymayanların çok daha küçük bir azınlığı bu anlamsızlığı tanımlama konusunda üzerlerine bir görev düştüğü kanısındadır. Yaşamın anlamsızlığını ve sonunun ölüm olduğunu biliyoruz. "Hayatı baştan yargılandığımız bir mahkemede sonunun idam olduğu gerçeğine sırtını dönerek" yaşayan milyarlarca insan ile dünyayı paylaşmaktayız. Hayat benliğimizin farkına vardığımız ilk andan , bilincimizin yok olduğu son ana kadar koşturan bir geri sayım saati aslında. Hatta bundan para kazanan uyanık bir tasarımcının kişiye özel saatler tasarladığını görmüştüm bir defasında. Saatinizin duracağı yaklaşık zamanı sizin demografik özelliklerinizden yararlanarak belirliyor, saati çalıştırıyor ve size teslim ediyor. Amaç aç

  Hayatınızda hangi günü tekrar tekrar yaşamak isterdiniz? Bu sorunun sorulduğu Groundhog Day filmini yada Türkçeye konuyu satır satır çeviren adıyla “Bugün Aslında Dündü’yü yazmak için filmi tekrar izlemeye ihtiyaç duymadım. Filmi çok defa izledim. Ama   bir defa bile izleseniz sizi saran o tuhaf kurgusuyla neredeyse beyninize yerleşir ve artık her sahnesi bıkmadan seyredilecek birer masalsı ayrıntıya dönüşür. Nasıl ki masalları ezberlemek için çaba göstermezsek bu hikayeyi de ezberlemek için fazla çabaya ihtiyaç duymayız. Hollywood’un film fabrikasında üretilen milyonlarca içerikten bir tanesinin de bu denli başarılı, unutulmaz ve yer tutucu olmasına şaşmak için sebep yok. Milyonlarca zar atarsınız ve biri de Groundhog Daydir. Bu hikayeyi tekrar özetlemek hem saygısızlık hem de haksızlık olacaktır. Film seyretmeyle derdi olmayan herkes bu filmi ya seyretmiştir yada seyredecektir . O yüzden hikayeyi anlatarak zaman çalmaya gerek görmüyorum. Bir günün yada bir anın tekrar y