YENİ İNSAN YOLDAN NASIL ÇIKIYOR : TİTANE

Küçük bir çocuk için araba eğlenceden öte bir varlık değildir. Ulaşmanın çok da önemi yoktur. Önemli olan arabanın içinde olmaktır. Araba hızlı giden, ses çıkaran kocaman bir oyuncaktır çocuk için . Oysa büyükler için araba kaza yapmadan bir yerden diğerine  en kısa sürede  ulaşmak için kullanılan kimi zaman  baş belasına dönüşen bir alettir.

Çocuklar eğlenirken büyükler acı çeker , istediği zaman gözünü yumup uykuya dalabilen bir çocuk için sürücünün uyumamak için müziğin sesini açması karşılıklı oyunun bir parçasına dönüşür.

Cannes’daAltın Palmiye ile taçlanan Titane filmi bir arabanın içindeki baba kızla başlıyor.

Çocuk ve büyük arasındaki bu algı farkı trajik bir kaza ile başka bir boyuta taşınıyor. Kazanın sebebi tam da arabanın içinde olmaya dair iki birey arasındaki uzak mesafe.

Geçirdiği travma nedeniyle çocuğun yaşaması  için doktorlar kafasının içine otomobillerde de kullanılan hafif bir element olan titanyumdan bir plaka yerleştirir.  

Eğer bir arabaya bir insan uzvu ekleyebilseydik ne olurdu? Bu distopik sorunun benzerini   bir insana  arabalarda kullanılan  parçayı eklediğimizde de  bulabiliriz.

İnsansı bir araba mümkün ise otomobile dönüşmüş bir insan da pekala mümkündür.

Alexia’nın arabalara olan aşkı talihsiz kazanın vücuduna eklemlediği metal parça ile pekişirken, insanlar ise onun çekici bedeni ile arabalarla  yaptığı gösteriyi haz verici bulurlar.

Alexia içinse haz ancak bedenine karışan bu metal parçanın  onu dönüştürdüğü yarı makine haliyle mümkün olabilir.

Kadın ve erkeklerin onu çekici bulması onun için cazip gelmez. Tam tersine onu arzulayan her bedeni yok edilecek bir nesne olarak görür. Biz tek bir kulaktan şişlenen kurban görürüz ama haberlerde bu şekilde daha önce öldürülen insanların haberleri döner.

Belli ki bizim gördüğümüz ilk cinayet aslında hikayenin ileri bir aşamasıdır aslında.

Alexia bu yaşa gelene kadar neler yaşadı bilmeyiz. Bizim onun hayatına dahil olduğumuz evresi  işlerin korku filmine dönüştüğü zamanlara denk gelmektedir.

Bu korkunç süreci tetikleyen neydi?  Alexia o yaşına gelene kadar  en azından insanların canına kıymadan yaşayabilmişken ne oldu da  her şey bu denli berbat oldu. Onu spontan bir kararla dokunduğu herkesi ve  hatta ailesini de yok etmeye iten sebep neydi?

Bu soruların yanıtı filmde anlatılmıyor.  

Filmin kalan bölümünde yaşananlar da aslında ilk bölümde gördüğümüz hikayenin devamı gibi değil. Alexia; İtfaiye amirinin kaybolan oğlan çocuğunun yerini almayı ve evine yerleşmeyi başarıyor. Kendisini gizlemek için vücudunu sarıyor, kadın olduğunu gizliyor,gizlediğini sanıyor.

İlk bölümde seri katil kimliğine dönüşmüş Alexia’nın öldürmekten duyduğu hazdan artık eser yok. Karnında büyüyen tuhaf olduğunu düşündüren bebeğin ise bayağı acelesi var belli ki.

Bebeğin babasına dair ima edilen ise işin en karanlık yüzü aslında.  Baba bir otomobil olabilir mi? Alexia’nın bedeninden sızan motoryağına benzeyen sıvılar titanyumun yarattığı dönüşümü işaret ediyor.

İtfaiye amirinin itfaiye istasyonu ile içiçe girmiş evinde geçen filmin ikinci yarısı Alexia’nın yarım kalan baba-kız ilişkisinin bir baba-oğul ilişkisine dönüşmesini arka plana alarak ilerliyor. Hikaye daha az grotesk ve daha çok insancıl bir hal alıyor ve Alexia’nın otomobilden(?) olan bebeğini doğurduktan sonra itfaiye amiri üvey babasına emanet ederek ölümüyle son buluyor.

Fazlasıyla gerçeküstü ve hayal gücünü zorlayan film  Alexia’nın geçirdiği kazanın sonrasında bünyesine dahil olan  metal parçanın yol açtığı dönüşümü gözümüze sokarak ilerliyor .

 

Evet sahici insan ilişkilerine, psiko patolojiye dair çok fazla şey var film boyunca.

Sinemanın korku, doğa üstü olaylar,gerilim, cinsellik, gibi  kavramlarını yoğun biçimde  kullanarak bizlere ulaştığının farkında olarak izlemek gerekiyor Titane’ı.

Yönetmenin filmin ismi için Alexia’nın kafatasına eklemlenen metal elementi seçmesi boşa olmasa gerek. Anlatılan çok katmanlı hikayenin asıl kahramanı aslında Titanyum madeni ve onun yarattığı dönüşüm.

Bedenlerimizle farklı sebeplerle eklediğimiz madde ve madenler aslında bizi farklı canlılara dönüştürüyor.

Sadece hayatta kalmak için de değil estetik dertlerle de bedenlerin organik doğasına üretilmiş maddeler ekleniyor.

Metaverse ise belki de sinir uçlarımıza eklenecek kablolarla bize beynimizin sonsuza dek yaşamasını vaat edecek.

Bütün bu olasılıklar evrenine dair söylenecekleri toparlamak mümkün değil. Titane belki de bu yüzden hikayesini dağıtmaktan kaçınmıyor.Herşeyin olası olduğu bir çağın eşiğindeyiz. İnsan zekası insanlık halinin yapısıyla oynamayı başardı. Yapısı dönüşmüş insanın başına neler gelebileceğine dair söylenecek sözlerin bir kısmı için dahi Titane’ı izleyebiliriz.