Filmler Hayatlar

    Batmak; yani yüzeyle bağlantıyı koparıp dibe çökmek hem reel hem de metaforik olarak berbat bir durumdur. Pek çok su canlısı bile denizin en dibinde yaşayamaz.  İnsan ise evrimleşerek dönüşmüş solunum sistemiyle maksimum 60 saniyede başka bir forma geçer. Dibi bile görmeden yokoluşa ulaşır. Batmak Türkçede en çok kullanımını ekonomik manada bulur. Firmalar, insanlar projeler batar. Tıpkı bir gemi gibi derinlere sürüklenir arkasında işe yarar hiç bir şey kalmaz. Herkesin sevdiği Jeanne'in batışı metaforik olduğu kadar reel bir görsel olarak karşımıza çıkmaktadır. Çevre projeleri ile uğraşan Jeanne'in denizlerdeki atıkları toplamak için tasarladığı proje ilk suya dalışında atmosferle bağını anında keser ve dibe doğru yolculuğa başlar. Jeanne'in projenin peşinden suya atlayıp 1 ton ağırlığındaki aleti kurtarma çabası ise hızla dibe çakılan projenin peşinden asıl batacak olanın kim olduğunu göstemektedir. Proje denizin dibini boylarken Jeanne de bundan sonra hiç

Buzul çağını geçirmiş bir dünyanın herşeyin sırrına varmayı başarmış sakinleri olarak küresel ısınma çağına ulaşmış bulunuyoruz.Dünyanın buzlardan ibaret olduğuna inanıyorsak, sıcaktan kavrulabileceğine de inanmamız gerekiyor olmalı. Boomerları saymazsak X’den Alfa’ya birbirine dijital olarak bağlanan sakinler olarak hayatta kalmak için telefona muhtaç durumdayız.   Kocaman bir gezegende değil de küçücük bir köyde yaşar gibiyiz.   Yine de sadece dünyanın değil galaksinin de tek hakimi gibi yaşıyoruz.   Düşünmenin bize sağladığı ayrıcalıkla tasarlayarak ve taammüden galaksiyi kendimize hizmetçi yapmış durumdayız. Oysa ki insan dediğimiz varlığın yazılı tarihi sadece 5 bin yıl öncesine dayanıyor. Tarımı öğreneli 12 bin yıldan fazla olmadı. 19. yüzyılın modernitesi ve 20. Yüzyılın baş döndüren icatları 21.yüzyılın ağ teknolojisi ile birleşince dünya hiçbir zaman olmadığı denli küçüldü. Mülkiyet duygusunun insanlığın gelişimini ve belki de yok olmasını sağlayacak belirleyici motivasy

    Türkiye’de herkesin çok bildiği konuların başında Bankacılık gelir. Ama ülke uzun süredir Orwellian bir hayata geçtiği için aslında durum tam tersi. Kimse Bankacılığın bırakın herhangi bir kuralını B’sini bile bilmiyor. Kollektif cehalet bir süre sonra kötü paranın iyiyi kovması gibi ortada bilginin kırıntısını bırakmaz ve cehaletin ordusu zaferlerine yenisini   ekler. Basitçe paranın fiyatı olan faize metafizik anlamlar yükleyip dinsel bir içerik ekleyen aklın ülkeye maliyeti artık iyice belirgin hale geldi. Bu   iktisadi durumu Mehmet Şimşek bile irrasyonel olarak tanımladı. Dolayısıyla enflasyonu ve döviz kurunu patlatan mantıksız para politikası için zaten söz üretmeye gerek bulunmuyor. Normal koşullarda kaybedilmesi gereken bir seçimin akıl almaz bir muhalefet beceriksizliği yanında çeşitli seçim rüşvetleri ve buna eklemlenen sınırsız propaganda kullanımı ile kazanılması sonrasında ortada kazanılacak seçim de kalmayınca oluşan faturanın nasıl ödeneceği konusunda çalışm